Μονή της Παναγίας Τσαμπίκας

Πληροφορίες

Βρίσκεται στην ανατολική ακτή του νησιού, πριν το χωριό Αρχάγγελος. Αποτελείται από την πάνω και την κάτω Μονή. Η πάνω Μονή βρίσκεται στην κορυφή του λόφου ανατολικά της λεωφόρου Ρόδου- Λίνδου ενώ η κάτω Μονή βρίσκεται δυτικά της λεωφόρου.
Μονοπάτι μήκους περίπου 500 μέτρων, που περνάει μέσα από ένα δάσος από κυπαρίσσια φτάνει στο ύψωμα, σε υψόμετρο 320 μέτρων, όπου βρίσκεται το παλαιότερο μοναστήρι της Παναγίας Τσαμπίκας της Κυράς.
Η νέα Μονή ανακαινίσθηκε το 1760 μ.Χ. Είναι ναός δωδεκανησιακού τύπου με δάπεδο από βότσαλα. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι εξαιρετικής τέχνης, παλαιότερο του 17ου αιώνα μ.Χ.
Η ονομασία Τσαμπίκα, σύμφωνα με την παράδοση οφείλεται στη λέξη της τοπικής διαλέκτου «τσάμπα», που σημαίνει σπίθα και συνδέεται με τον τρόπο εύρεσης της εικόνας.
Ένας βοσκός καθόταν στη βρύση του Αιμαχιού απέναντι από το βουνό, όταν είδε ψηλά στην κορυφή σπίθες (τσάμπες). Το φως παρέμενε στην ίδια θέση για δεύτερη νύχτα και τρίτη νύχτα και ο βοσκός με συγχωριανούς του οπλισμένους ανέβηκαν στην κορυφή, όπου αντίκρισαν μία ασημένια εικόνα της Παναγίας επάνω στο κυπαρίσσι και μπροστά της ένα καντήλι αναμμένο.
Το γεγονός διαδόθηκε παντού. Στην Κύπρο είχε χαθεί από Μοναστήρι μία εικόνα της Παναγίας με το καντήλι. Επίτροποι από την Κύπρο ήρθαν στον Αρχάγγελο, αναγνώρισαν την εικόνα και την επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Η εικόνα όμως ήρθε πάλι στην κορυφή του βουνού. Οι Κύπριοι ήρθαν ξανά και πήραν την εικόνα. Για να βεβαιωθούν ότι πρόκειται για την ίδια εικόνα έκαψαν λίγο από το ξύλο της στην πίσω πλευρά. Το σημάδι σώζεται ως σήμερα. Την τρίτη φορά που η εικόνα επέστρεψε στο λόφο, κτίστηκε το εκκλησάκι, αφιερωμένο στην Παναγία Τσαμπίκα την Κυρά.
Η εικόνα βρίσκεται σήμερα στην Παναγία Τσαμπίκα «την κάτω» και θεωρείται θαυματουργή για τις άτεκνες γυναίκες που παρακαλούν τη Θεοτόκο να τους χαρίσει παιδί και τάζουν να βαφτίσουν το παιδί εκεί και να του δώσουν το όνομα Τσαμπίκος ή Τσαμπίκα. Στη Ρόδο το όνομα αυτό είναι πολύ διαδεδομένο. Από τα παλαιότερα θαύματα της Παναγίας είναι αυτό που συνδέεται με τα μεγάλα κτήματα της Μονής γύρω από το μοναστήρι, τα οποία ανήκαν σε Τούρκο Πασά. Η γυναίκα του, μαθαίνοντας για την Παναγία, προσευχήθηκε κι έφαγε το φυτίλι που έκαιγε στο καντήλι της εικόνας, έμεινε έγκυος και το μωρό που γεννήθηκε κρατούσε στη χούφτα του το φυτίλι. Ο σύζυγός της πείστηκε πως επρόκειτο για θαύμα και δώρισε στη Μονή όλα τα κτήματα.