Γκιζάνι (Ladigesocypris Ghigii) ή Μίνια

Πληροφορίες

Το Γκιζάνι πήρε το όνομά του από τον Ιταλό Alessandro Ghigi, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, που το ανακάλυψε στο νησί της Ρόδου το 1926,στη διάρκεια της «Ιταλικής αποστολής για τη μελέτη της πανίδας των νησιών της Δωδεκανήσου».
Το Γκιζάνι είναι ένα από τα πλέον απειλούμενα με εξαφάνιση είδη ψαριών των γλυκών νερών στην Ευρώπη και προστατεύεται τόσο από την Ευρωπαϊκή όσο και από την Ελληνική νομοθεσία. Κατοικεί στα περισσότερα ρέματα, στις πηγές και τις υδατοδεξαμενές της Ρόδου. Πληθυσμοί του γκιζανιού έχουν καταγραφεί στα ρέματα των ποταμών Λουτάνη, Γαδουρά και Αργυρού, στο χωριό Ψίνθος, στην τεχνητή υδατοδεξαμενή στην Αγία Ελεούσα, στο Ασκληπιειό, στην τεχνητή λίμνη της Απολακκιάς καθώς και σε ρέματα της δυτικής Ρόδου.
Είναι μικρό κυπρινοειδές με μέγιστο μήκος τα δέκα με δώδεκα εκατοστά. Στη φύση βρίσκουμε Γκιζάνια μήκους τριών έως πέντε εκατοστών. Το βάρος του είναι μερικών γραμμαρίων και το χρώμα του είναι γκρι-ασημί, σκούρο στην πλάτη και ανοιχτό στην κοιλιά. Ζει κατά μέσο όρο τρία χρόνια και τρέφεται με φύκη, υδρόβια ασπόνδυλα και λάρβες εντόμων. ‘Έχει μεγάλη αντοχή τόσο στις χαμηλές χειμωνιάτικες θερμοκρασίες του νερού όσο και στις υψηλές του καλοκαιριού. Προτιμά νερό με μικρή ροή και συνηθίζει να κρύβεται στις όχθες, κάτω από τις ρίζες των υδρόβιων και παρόχθιων φυτών ή ανάμεσα στα φύκη και τα βράχια. Αναπαράγεται τμηματικά την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού.