Χλωρίδα Ρόδου

Πληροφορίες

Στη Ρόδο συνολικά έχουν καταγραφεί χίλια τριακόσια πενήντα φυτά εκ των οποίων οκτώ είναι τοπικά ενδημικά, δεκατρία ενδημικά του Αιγαίου και της Ρόδου και εξήντα τέσσερα ενδημικά της Τουρκίας και της Ρόδου. Λόγω του μεσογειακού κλίματος οι βιότοποι που υπάρχουν στο νησί είναι αυτοί της ευμεσογειακής ζώνης βλάστησης με αείφυλλους θάμνους (το σχίνο Pistacia Lentiscus, την κουμαριά Arbutus Unedo και το πουρνάρι Quercus Coccifera), φρύγανα (το θυμάρι Corydothymus Capitatus, την αστοιβή Sarcopoterium Spinosum, τη ρίγανη Origanum sp. τον ασφόδελο Asphodelus sp και την ασφάκα Phlomis Fruticosa) καθώς και πευκόφυτες πλαγιές τραχείας πεύκης (Pinus Brutia), που κατά τόπους συγκροτεί σπάνια μικτά δάση με οριζοντιόκλαδα κυπαρίσσια (Cupressus Sempervirens ν Horizontalis). Τα μικτά αυτά δάση τα συναντά κανείς σε ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα.

Στα σημεία της ενδοχώρας καλλιεργούνται κυρίως ελιές και αμπέλια ενώ στα παράλια κυριαρχούν τα κέδρα (Juηiperus sp) που φύονται μέχρι τη Θάλασσα. Ανάμεσα στα ξεχωριστά φυτικά είδη της Ρόδου συμπεριλαμβάνεται και η λικιδάμβαρη (Liquidambar orientalis) ή ζηδιά, η κατανομή της οποίας περιορίζεται στη Ρόδο και σε δύο περιοχές της νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας. Συνήθως φυτρώνει σε ποτάμια και σε ρεματιές που έχουν συνεχή ροή. Άλλα είδη που συναντώνται στο φυσικό περιβάλλον των περιοχών Αταβύρου, Καμείρου και Νότιας Ρόδου είναι η χαρουπιά (Ceratonia Silliqua), τα ρείκια (Eric sp.), η μυρτιά (Myrtus Communis), η δάφνη (Laurus Nobilis), η αγριοκουμαριά (Arbutus Adrachnae), το σπάρτο (Spartium Junceum), η ασπαλαθιά (Callicotome Villosa), ο αρκουδόβατος (Smilax Aspera), το σπαράγγι (Asparagus Acutifolius), η πικροδάφνη (Nerium Oleander), η γαλαστοιβή (Euphorbia Acanthothamnos), η θρούμπα (Satureja Thymbra), η ασφάκα (Phlomis Fruticosa), οι λαδανιές (Cistus sp.), η λεβάντα (Lavandula Stoechas), η αφάνα (Genista Acanthoclada), το αμάραντο (Helichrysum Ciculum) και η σκυλοκρεμμύδα (Urginea Maritima).