Ακρόπολη Ρόδου

Πληροφορίες

H ακρόπολη της Ρόδου δέσποζε στο δυτικό και ψηλότερο μέρος της πόλης.

Δεν είχε οχυρωματικό χαρακτήρα όπως οι παλιές ακροπόλεις αλλά αποτελούσε μια μνημειακή ζώνη με Ιερά, μεγάλους ναούς, δημόσια κτίρια και υπόγειους χώρους λατρείας. Ήταν “πεδίων και αλσών μεστή” σύμφωνα με την περιγραφή του ρήτορα Aίλιου Αριστείδη (2ος αιώνας μ.X.).

Τα μνημεία της ακρόπολης χρονολογούνται στην ελληνιστική και υστεροελληνιστική εποχή.

Τα οικοδομήματα ήταν κτισμένα κλιμακωτά σε διαφορετικά επίπεδα, πάνω σε διαμορφωμένα πλατώματα, με δυνατούς αναλημματικούς τοίχους. Το πνεύμα της ελληνιστικής αρχιτεκτονικής στην ακρόπολη της Ρόδου, εκφράζεται τέλεια μέσω του συνδυασμό του φυσικού κάλλους με τις τεχνητές επεμβάσεις.

Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν κατά την διάρκεια της Ιταλικής κατοχής του νησιού (1912-1945).

H ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία, από το 1946 και μετά, διενέργησε ανασκαφές και προχώρησε σε συντηρήσεις στο χώρο του ναού του Πυθίου Απόλλωνος, που έπαθε μεγάλες ζημιές στους βομβαρδισμούς του 2ου παγκόσμιου πολέμου και λόγω του βάρους των πυροβόλων που είχαν εγκατασταθεί εκεί. Το 1996 ξεκίνησαν οι αναστηλωτικές εργασίες στον ίδιο Ναό και στα Νυμφαία.

H ακρόπολη δεν έχει ακόμα ανασκαφεί σε όλη της την έκταση. Υπάρχει μια αρχαιολογική ζώνη 1250 στρεμμάτων που έχει εξαιρεθεί από την σύγχρονη οικοδόμηση, με σκοπό την συνέχιση των ανασκαφών, για την αποκάλυψη της λαμπρής αρχαίας πόλης της Ρόδου.